مفاد قطعنامه ۵۹۸ شوراي امنيت كه در تاريخ ۲۰ژوئيه ۱۹۸۷ بيان شد به شرح زير است:
در ۲۰ ژوئيه ۱۹۸۷، با ابراز نگراني عميق از اينكه با وجود درخواستهايش براي آتش بس منازعه بين جمهوري اسلامي ايران و عراق، با تلفات سنگين تر انساني و ويرانيهاي بيشتر همچنان ادامه دارد، با ابراز تاسف از آغاز و ادامه اين منازعه، همچنين با ابراز تاسف از بمباران مراكز كاملا مسكوني غيرنظامي، حمله به كشتي‌هاي بي طرف و هواپيمايي مسافربري، نقض حقوق بين‌المللي درباره بشر دوستي و ساير حقوق مربوط به درگيريهاي مسلحانه، و به ويژه به كار بردن سلاح‌هاي شيميايي كه بر خلاف تعهدات مذكور در پروتكل ۱۹۲۵ ژنو مي‌باشد، با ابراز نگراني عميق از اينكه تشديد و گسترش بيشتر منازعه ممكن است وقوع يابد با اتخاذ تصميم پايان دادن به كليه عمليات نظامي بين ايران و عراق و با اعتقاد به اينكه منازعه بين ايران و عراق بايد به نحو جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار حل شود، با يادآوري مجدد مقررات منشور ملل متحد، و به ويژه تعهد كليه كشورهاي عضو كه اختلافات بين امللي خود را از راههاي مسالمت آميز و به گونه‌اي كه صلح و امنيت بين المللي و عدالت دچار مخاطره نگردد، حل نمايند. با احراز اين كه نقض صلح در مورد منازعه بين ايران و عراق وجود دارد، با اقدام بر اساس مواد ۳۹ و ۴۰ منشور ملل متحد ؛

1. آمرانه مي‌خواهد كه ايران و عراق به عنوان نخستين گام در حل اختلاف از طريق مذاكره، آتش بس فوري را رعايت كنند، كليه عمليات نظامي را در زمين، دريا و هوا قطع كنند و نيروها را بدون درنگ به مرزهاي شناخته شده بين المللي بازگردانند.

2. از دبير كل درخواست مي‌كند كه گروهي از ناظران سازمان ملل را براي تاييد، تحكيم و نظارت بر آتش بس و عقب نشيني اعزام دارد و همچنين درخواست مي‌كند كه دبير كل ترتيبات لازم را با مشورت با طرفين فرامه آورد و گزارش آنرا به شوراي امنيت تسليم دارد.

3. مصرا مي‌خواهد كه اسيران جنگي پس از قطع عمليات خصمانه، بر طبق كنوانسيون سوم ژنو، در اوت ۱۹۴۹ بدون درنگ آزاد شوند و به كشورهاي خود برگردند.

4. از ايران و عراق مي‌خواهد كه در اجراي اين قطعنامه و كوششهاي ميانجيگري براي دستيابي به يك راه حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف، درباره كليه مسائل مهم، بر طبق اصول مندرج منشور ملل متحد با دبير كل همكاري كند.

5. از كليه كشورهاي ديگر مي‌خواهد كه نهايت خويشتن داري را به عمل آورند و از هر اقدامي كه ممكن است منجر به تشديد و گسترش بيشتر منازعه گردد، خودداري كنند و به اين ترتيب، اجراي قعطنامه حاضر را تسهيل كنند.

6. از دبير كل درخواست مي‌كند تا مشورت با ايران و عراق، مسئله ارجاع تحقيق درباره مسئوليت منازعه به هيات بي طرفي را بررسي كنند و هرچه زودتر به شوراي امنيت گزارش دهد.

7. با تصديق ابعاد عظيم خساراتي كه در طول منازعه داده شده و ضرورت تلاشهاي بازسازي با كمكهاي مناسب بين المللي پس از خاتمه منازعه، از دبير كل درخواست مي‌كند كه گروهي از كارشناسان را بري بررسي مسئله بازسازي تعيين و به شوراي امنيت گزارش كند.

8. همچنين از دبير كل درخواست مي‌كند از طريق مشورت با ايران و عراق و ساير كشورهاي منطقه، راههاي افزايش امنيت و ثبات منطقه را بررسي كند.

9. از دبير كل درخواست مي‌كند، كه شوراي امنيت را در مورد اجراي اين قطعنامه آگاه سازد.

10. تصميم مي‌گيرد كه در صورت لزوم براي بررسي اقدامات ديگر به منظور تصمين اجراي اين قطعنامه تشكيل جلسه دهد.